منتظر

دهه فجر انقلاب اسلامی، گرامیداشت روز‌های سرنوشت‌ساز ملت ایران، از تاریخ ۱۲ تا ۲۲ بهمن سال ۱۳۵۷ است. این ایام

پاسداشت وقایعی همچون بازگشت امام خمینی (ره) به ایران اسلامی پس از ۱۵ سال تبعید و اعلام تشکیل دولت موقت،

پیوستن بسیاری از ارتشیان به انقلاب و بیعت نیروی هوایی با امام بزرگوار، شکست حکومت نظامی‌ با حضور شکوهمند

مردم در صحنه به فرمان امام خمینی (ره)، فتح مراکز مهمی همچون صدا و سیما و پادگان‌های نظامی است، که سرانجام

پیروزی انقلاب اسلامی را در پی داشت.
مردم ایران، ایام دهه فجر و سالروز استقلال و آزادی خود از چنگال استکبار جهانی را، که مرهون خون‌های مطهر شهیدان و

مجاهدت‌های ملت ایران و رهبری امام خمینی (رحمة‌الله‌علیه) بود؛ هرساله جشن می‌گیرند و امیدوارند که این انقلاب به

انقلاب جهانی حضرت مهدی (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف)، متصل شده و جشن برپایی حکومت عدل الهی را در عصر حضور

حضرت قائم (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف) پاس بدارند.

از برم رفتی و اندیشه نکردی که مرا

بعد فقدان نبی، رکن دگر می شکند

جان به قربان تو و سینه سپر کردن تو

صبر کردی و نگفتی که سپر می شکند

شهادت حضرت فاطمه«س» تسلیت باد

انگشترت هنوز در دستت بود،
زمانی که دشمن تو را به شهادت رساند.
این انگشتر یادبودی از تو خواهد بود.
از دلیری هایت، از شجاعت هایت،
از ترس هایی که در دل دشمن نهادی.
حالا یک سال از شهادتت گذشته
و هنوز یادت در دل هایمان هست…

در خجسته روز میلاد بانوی کربلا
پرستار دل های زخم دیده خرابه های شام و در فرخنده روز گرامی داشت
مقام پرستار، یاد همه پرستاران صحنه جهاد و نبرد را گرامی داریم . . .

‏بيانات رهبر معظم انقلاب اسلامى‏ :

توليد علم، فقط انتقال علم نيست؛ نوآوري علمي در درجه اوّلِ اهميت است. اين را من از اين جهت مي‏گويم که بايد يک فرهنگ بشود. اين نو انديشي، فقط مخصوص اساتيد نيست؛ مخاطب آن، دانشجويان و کلّ محيط علمي هم است. البته براي نوآوري علمي - که در فرهنگ معارف اسلامي از آن به اجتهاد تعبير مي‏شود - دو چيز لازم است: يکي قدرت علمي و ديگري جرأت علمي. البته قدرت علمي چيز مهمي است. هوش وافر، ذخيره علمي لازم و مجاهدت فراوان براي فراگيري، از عواملي است که براي به دست آمدن قدرت علمي، لازم است؛ اما اين کافي نيست. اي بسا کساني که از قدرت علمي هم برخوردارند، اما ذخيره انباشته علمي آنها هيچ جا کاربُرد ندارد؛ کاروان علم را جلو نمي‏برد و يک ملت را از لحاظ علمي به اعتلاء نمي‏رساند. بنابراين جرأت علمي لازم است…. اگر بخواهيد از لحاظ علمي پيش برويد، بايد جرأت نوآوري داشته باشيد. استاد و دانشجو بايد از قيد و زنجيره جزميگري تعريفهاي علمي القاء شده و دائمي دانستن آنها خلاص شوند.
البته اشتباه نشود؛ من کسي را به آنارشيزم علمي و به مهمل‏گويي علمي توصيه نمي‏کنم. در هر زمينه‏اي، کساني که از دانشي برخوردار نيستند، اگر بخواهند به خيال خودشان نوآوري کنند، به مهمل‏گويي مي‏افتند. ما در زمينه برخي از علوم انساني و معارف ديني اين را مي‏بينيم. آدمهاي ناوارد بدون اين‏که از ذخيره و سواد کافي برخوردار باشند، وارد ميدان مي‏شوند و حرف مي‏زنند و به خيال خودشان نوآوري مي‏کنند؛ که در واقع نوآوري نيست، مهمل‏گويي است. بنابراين در زمينه مسائل علمي، من اين را توصيه نمي‏کنم. بايد فراگرفت؛ اما نبايد صرفاً مصرف کننده فرآورده‏هاي علمي ديگران بود. بايد علم را به معناي حقيقي کلمه توليد کرد. البته اين کار، روشمندي و ضابطه لازم دارد. مهم اين است که روح نوآوري علمي در محيط دانشگاه زنده شود و زنده بماند. خوشبختانه من اين شوق و ميل را در دانشجويان احساس کرده بودم و در اساتيد هم آن را مي‏بينم. اينها بايد دست به دست هم بدهد و سطح علمي کشور را بالا ببرد. آن وقتي که علم با هدايت ايمان، عواطف صحيح و معرفت روشن‏بينانه و آگاهانه همراه شود، معجزه‏هاي بزرگي مي‏کند و کشور ما مي‏تواند در انتظار اين معجزه‏ها بماند….